imbryk — m III, D. a, N. imbrykkiem; lm M. i → czajnik ‹osm. tur. z ar.› … Słownik języka polskiego
czajnik — m III, D. a, N. czajnikkiem; lm M. i «zakryte naczynie z dziobkiem, służące do gotowania wody na herbatę; imbryk» Aluminiowy, emaliowany czajnik. Zagotować czajnik wody. ‹ros.› … Słownik języka polskiego
imbryczek — m III, D. imbryczekczka, N. imbryczekczkiem; lm M. imbryczekczki «mały imbryk, służący zwykle do zaparzania herbaty; czajniczek» Imbryczek porcelanowy … Słownik języka polskiego
imbrikas — ×im̃brikas (l. imbryk) sm. (1) Rs, Mrc, Skp, (3b) Šk 1. toks indas su snapu vandeniui (arbatai) virti, arbatinis: Ar tu neregi, pilnas im̃brikas dar likęs vandenio! Lš. Im̃brikas prakiuro Pln. Im̃briką padėk ant stalo Bsg. Jie visą im̃briką… … Dictionary of the Lithuanian Language
czajnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} naczynie (zakryte, najczęściej pękate) z dziobkiem (obecnie często zatykanym gwizdkiem), używane do gotowania wody, popularne w Europie od XVII w.; imbryk <ros.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
imbryczek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. imbryczekczka {{/stl 8}}{{stl 7}} mały imbryk; wykorzystywany najczęściej do parzenia herbaty; czajniczek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wsypać herbatę do imbryczka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień